Telefona prizorgado por privataj klientoj
Ĉu mankas tempo por mendi florojn per Fleurop? Ĉu mankas energio por organizi rendevuojn? Ne nur konzernoj sed ankaŭ privatuloj povas delegi tiajn taskojn al telefonaj prizorgejoj en Hindio. Personaj asistantoj estas mendeblaj laŭbezone pohore.
Jen malvasta laborejo en senornama grandspaca oficejo, komputilo kaj telefono, pli da instalaĵoj ne bezonas Bart Morin, 23-jara, por kontentigi siajn klientojn en transmaro. Li estas persona asistanto, la klientoj loĝas en multcentkilometra distanco en Eŭropo. "Por ili mi faras ĉion kio estas plenumebla pere de la interreto."
De sia laborloko en Bangalore Morin mastrumas kalendarojn, interkonsentas rendevuojn, plenumas mendojn, esploras la fonon de negocpartneroj aŭ mendas flugojn kaj hotelojn - en Germanio, Britio aŭ aliloke. Li laboras samtempe por ne malpli ol 10 klientoj, kelkajn li jam konas de kelka tempo, aliaj prenas liajn servojn nur dum mallonga tempo. Ili komisias lin en angla lingvo retpoŝte, per retbabilejo aŭ per telefono.
Ekde la 1970-aj jaroj grandaj entreprenoj forlokigas kompletajn entreprenajn partojn al la eksterlando. Unue estis precipe konzernoj el Usono, sed ĝis la 1990-aj jaroj tio fariĝis internacia kutimo el kiu ĝuste Hindio profitis. La firmaoj forlokigis unue sian informteknologion, poste la telefonajn prizorgejojn kaj pli poste administradon kaj produktdizajnon.
Sed la laboro de Morin estas alia: Liaj klientoj estas ĉiuj privatuloj kiuj pagas la servojn pohore. Li laboras ĉe provizanto de telefona prizorgado kiu logas la privatajn klientojn per tio ke ili nun povas forlokigi ĉion, kio estas teda por ili, al Hindio.
Dum la pasinta jaro alvenis petoj pri servo de 1500 klientoj el 50 diversaj landoj. Tiaj petoj povas esti organizado de rendevuoj aŭ remebligo de la kuirejo aŭ, aŭ , aŭ ... Ekzistas nur malmultaj limoj. La petoj devas estis laŭleĝaj kaj etike kaj kulture konformaj.
Intertempe la ofertoj estas pageblaj ankaŭ por privatuloj. Unu horo kostas 11,50 eŭrojn, se oni pagas por tuta monato la pohora prezo povas fali al 5 eŭroj. La oferto estas disponebla ĉiutage dum 24 horoj.
Por tio pli ol 200 dungitoj laboras en 4 malsamaj 8-horaj ŝiftoj. Komencantoj kutime devas labori en dumnoktaj ŝiftoj. Post tri jaroj ili ricevas dumtagajn ŝiftojn aŭ alian pozicion. La averaĝa monata salajro de virtuala asistanto sumiĝas je 20.000 barataj rupioj, tio estas 300 eŭroj. Tio estas por hindiaj cirkonstancoj jam sufiĉe bona salajro.
La kvalito de la servoj tamen ne ĉiam estas kontentiga. Kelkaj provizantoj fine ne plenumas siajn promesojn. La asistantoj ofte ŝanĝiĝas aŭ ili estas tute novaj kaj tio ne sufiĉas por kompleksaj taskoj. Kelkaj klientoj kritikas la ne ĉiam senriproĉan parolon de la angla.
Ĉu privataj asistantoj daŭre funkcios, tio apenaŭ estas prognozebla. Kompare al la negoco kun grandaj klientoj la sumoj en la servo por privatuloj estas nur malgrandaj. Kaj ne estas certe ĉu la oferto pri tiuj servoj korespondas al la mentaleco de germanoj kiuj ne tiom ŝatas forlokigi taskojn, precipe ne je tiom granda distanco.