Mia jupo estas via jupo
Tute klare - butikumi ĉiam eblus - se sufiĉus la mono kaj se la ŝranko ne jam minacus krevi. Du junaj virinoj havas solvon: la ludonadon de vestaĵoj. En ilian butikon venas homoj kiuj volas porti multajn vestaĵojn kaj posedi malmultajn. La negocmodelo evidente funkcias.
Ili ĉiam jam ŝatis traserĉumi ŝrankon de la alia, trovis tie ion novan sen bezono elspezi monon. Tiun amikecan koncepton du junaj virinoj, Thekla, 25 kaj Pola, 24 almerkatigis pasintan aŭtunon. En ilia butiko en Hamburgo junulinoj kaj virinoj povas lupreni vestaĵojn. Ne temas pri multekostaj balroboj kiel ĉe la kutimaj kostumluejoj, sed pri tute normalaj vestaĵoj por la ĉiutago. Nun post du monatoj ili bilancumas la aferon jene: " Fariĝas ĉiam pli kaj pli" - same pli da klientinoj kaj pli da vestaĵoj.
Tiu vestaĵluejo reprezentas ĝeneralan tendencon kiun oni nomas "kunlabora ekonomio". Jam de jaroj laŭ tio sur merkatoj oni interŝanĝas uzobjektojn kaj uzas ilin kune. Tiu "kunlabora ekonomio" estas pli forta formo de kunlaboro. Pli grava ol la posedo de uzobjekto fariĝas la aliro al ĝi.
La ofte alparolata koncepto de daŭrigeblo ludas grandan rolon ĉe la ondo de "kunlabora konsumado". Thekla kaj Pola volas oferti solvoproponon kontraŭ la trokonsumo. En ilian vestaĵluejon venas klientinoj kiuj estas malfermaj por la ideo lupreni ion. Ili pagas 14 eŭrojn por monato kaj por tio ili rajtas lupreni 4 partojn de vestaĵoj dum du semajnoj - kaj poste ili povas interŝanĝi ilin kontraŭ aliaj vestaĵoj.
Tio ne estas plaĉa por ĉiu. "Estas homoj kiuj bezonas la sekurecon de posedo", diras Thekla. Por ili pli gravas la posedo ol la uzo. Profesoro Heidbrink de la universitato de Kiel vidas en la tendenco interŝanĝi vestaĵojn la serĉadon pri identeco en nia hodiaŭa socio. Laŭ li la homoj ne plu havas stabilan fiksan identecon sed hibridan - ĝi povas ŝanĝiĝi. Vestaĵoj estas por tio la plej bona vehiklo. Per la ofertoj pri lueblaj vestaĵoj eblas testi diversajn identecojn.
Ankaŭ por Pola temas pri la ideo provi diversajn stilojn. Oni hodiaŭ kuraĝas ĉar oni ne aĉetas la provaĵon. Kiu ŝatas ludi kun identecoj por tiu apud la ideo de daŭrigeblo alia aspekto estas almenaŭ same grava: esti en la ĝusta ondo. Profesoro Heidbrink klarigas ke temas pri socia afero. Kiu partoprenas en platformoj por luprenado aŭ interŝanĝado, tiu estas membro de lukomunumo. Oni partoprenas en avangarda maniero uzi produktojn. Tio estas laŭonda nun.
Heidbrink kredas ke la nombro de tiaj ofertoj pligrandiĝos. La luado ja signifas psikologian sensarĝigon laŭ la slogano "plisimpligu vian vivon - ju pli malmulte vi posedas , des pli da libereco vi sentas.