Instruistoj kiel decida faktoro

Ĉu la instruado en la lernejo estas vere plibonigebla? Laŭ nova libro decidas la instruistoj: Ili donu eblecon al enprofundiĝo kaj donu al la lernantoj okazon por silenta laboro. Kaj tio nur estas kelkaj ekzemploj de bona instruado.

Kiam ĥirurgo ekuzas sian tranĉilon, li bezonas solidajn konojn pri la homa anatomio. Sed kiam instruisto komencas sian instruadon - ĉu tiam la scienco estas bezonata? Ĉu ne sufiĉas bone koni sian fakon, la instruplanojn, esti partopreninta en kursoj pri faka didaktiko kaj krome esti eksperimentema kaj tutkore esti instruisto?

Laŭ la psikologino Elsbeth Stern tio ne sufiĉas: "La instruisto bezonas sciencan scion pri la homa lernado."
Ĉu temas pri hejmaj taskoj, ĉu pri la lernklimato, pri la senco de gruplaboro aŭ pri taŭgaj instrutaskoj, al ĉio tio la pedagogia scienco povas kontribui. Sed laŭ la aŭtorino la scienca scio ne estas sufiĉe aplikata en la ĉiutago.

Lernantoj devas scii kiucele ili lernas ion. Kaj la taskoj kiujn ili ricevas donu al ili la eblecon havi subjektivajn sukcesojn.

La lernkulturo estu  tolerema pri eraroj. Eraroj estu konsiderataj kiel bonvena okazo profundigi la lernadon.

Necesas silenta laboro. Lernantoj regule bezonas la okazon, pritrakti lernitaĵon kaj ekzerci ĝin. Tio povas okazi en formo de hejmaj taskoj aŭ en formo de studohoroj aŭ fazoj de silenta laboro en la kadro de tuttaga lerneja instruado.

Gravas testoj: La lernantoj havu laŭeble ofte la okazon mem testeti sin por ricevi informon pri siaj progresoj en la lernado. Aliflanke testoj en kiuj la instruistoj donas prijuĝon okazu ne tro ofte.

Tio kompreneble ne signifas ke la instruisto fariĝas nur akompananto en la lernado. Tute male: La prezentado de la lernotaĵo postulas adaptiĝon al la bezonoj de la lernantoj, al iliaj fortaj kaj malfortaj kapabloj. Tial forte dependas de la specifa situacio en klaso kiel la instruado okazas.

Montriĝis ke la komputilo en tiu kunteksto estas supertaksata. Ĝi ne tiel bone servas por akiri la scion, sed ĝi bone taŭgas por hejmaj taskoj kaj por ekzercado. Ankaŭ la strukturo de la lerneja sistemo ne tiom gravas, ĉar finfine estas la instruistoj kiuj povas sukcesigi aŭ malsukcesigi ĉiun belan sistemon.