Ideo alportas satigajn profitojn
En la kampara regiono ĉirkaŭ la urbo Bremen en norda Germanio jam de 400 jaroj kampoj kaj herbejoj estas mastrumataj de la familio Schäfer. En antaŭaj epokoj ili havis bovinojn por laktoproduktado, porkojn kaj tritikon. Antaŭ kelkaj jaroj la farmisto Schäfer decidis perlabori monon ne plu per brutaro kaj greno, sed per biogaso.
Li investis en 2 biogasinstalaĵojn kaj nun anstataŭ nutraĵojn li produktas elektron. Maizo kaj sukerbetoj servas kiel baza materialo por la produktado de elektro. 3,5 milionojn da kiloŭathoroj da elektra kurento li produktas dum unu jaro. La elprocedan varmon li uzas por hejti sian domon. La resto de tiu energio forvaporiĝis en la atmosfero.
Heinrich Schäfer pripensis kiel li povus profiti el la neutiligata proceda varmo de la biogasa instalaĵo. Neordinara ideo refaris lin nutraĵproduktanto. Senkostan varmon la farmisto sufiĉe havis kaj krome malnovan pormaŝinan remizon en kiu iam staris traktoroj kaj agrikulturaj maŝinoj. Tie estis sufiĉe da disponebla spaco.
Nun tie kreskas en pluraj etaĝoj tropikaj tigro-salikokoj en basenoj kun salakvo. La konstruaĵo estas bone izolita por ke la varmega aero el la biogasa produktado ne tuj forfuĝu. La krustobestoj kiuj ja origine venas el la pacifika oceano bonfartu tie.
Pli ol 17.000 bestetoj amase moviĝetas ĉe 31 gradoj C kaj ĉe pli ol 80 procentoj da aerhumideco en malprofundaj basenoj unuj super la aliaj. Voraĵrestoj kaj fekaĵoj de la salikokoj zorge devas esti filtrataj el la akvo.
En sudorienta Azio mortas ĝis 50 procentoj de la sentemaj bestetoj pro infektoj - malgraŭ daŭra aplikado de antibiotikaĵoj. Farmisto Schäfer kaj lia filo Marko sukcesis plialtigi la survivokvoton al pli ol 70 procentoj. Kion la nordgermanaj farmistoj pli bone kapablas? La sekreto kuŝas en la mastrumado de la akvo. Tio estas scipovo kiun Marko Schäfer akiris en universitato en Teksaso.
La tropikaj krustobestoj survivas nur nur dank'al bone elbalancita mikrobiologio en la akvo. Salikokoj eligas la digestitan voraĵon jam post 20 minutoj. Tial ili nepre bezonas bakteriojn kiuj voras iliajn ekskrementojn kaj tiel rapide repurigas la akvon.
La salikokoj vivas en perfekta simbiozo kun la mikroorganismoj en la akvo. Post du jaroj da teknika eksperimentado kaj post kelkaj malsukcesoj nun la nordgermanaj salikoko-farmistoj atingas jaran produkton de 8 tunoj. Ĉiusemajne ili disliveras en Germanio ĝis 200 kilogramoj. La sukceso trovas imitantojn. 5 pluaj bredejoj jam estas planataj en Germanio. Farmisto Schäfer per tiu ideo superruzis la tutmondiĝon. Li povas vendi la kilogramon je prezo de 39 eŭroj. Lia niĉo alportas al li satigajn profitojn.
https://www.garnelenhof.de/pages/video.php
https://genussimnordwesten.files.wordpress.com/2012/04/bannerbild.jpg?w=658&h=234