Elektronika mono
La nekontanta pagado atendas revolucion. Danke al "Proksimarea komunikado" klientoj devas ankoraŭ nur alproksimigi siajn monujojn al la kaso en distanco de kelkaj centimetroj. Ankaŭ la pagado per "elektronika mono" helpe de la kompufono realiĝos per tiu tekniko.
Tiel kontanta mono jam post kelkaj jaroj povus finmorti. La nova tekniko ebligos tion. Tiu "proksimarea komunikado" (NFC) estas sendrata teknologio per kiu du aparatoj povas interŝanĝi informojn. Tio funkcias nur se ambaŭ aparatoj troviĝas proksime unu al la alia. Ekzemple kompufonoj kaj kasoj en vendejoj povas kontakti unu la alian. La teknologio fontas el la jaro 2002. Ĝi ricevis multe de anticipaj laŭdoj. La ĝis hodiaŭ iom bremsita disvastiĝo eksplikiĝas per la mankanta ekipado de la aparataro kun la taŭga normo. Tio nun ŝanĝiĝas per la nova generacio de porteblaj telefonoj resp. kompufonoj. Multaj provizantoj de sendrataj telefonservoj ekipas siajn telefonojn kun speciala NFC-procesilo, kaj nun ankaŭ la unuaj bankoj faras la samon kun kreditkartoj kaj bankokartoj. Aliflanke detalvendistoj reekipas siajn kasojn. Post du ĝis tri jaroj laŭ la takso de ekspertoj la NFC-teknologio povus atingi la vastajn sociajn tavolojn.
Oni promesas ke la nova teknologio atingos tre altan nivelon de sekureco. Se oni perdas sian kompufonon eblos ŝlosi ĉiujn servojn per centra telefonnumero. Kaj la pagado funkcias nur je tre malgranda distanco de kelkaj centimetroj inter kreditkarto kaj kaso.
En Svedio jam ekzistas planoj komplete rezigni pri kontanta mono. Tie jam hodiaŭ aŭtobusaj biletoj aŭ malgrandaj aĉetoj efektiviĝas nur malofte per kontanta mono. Oni aplikas tie SMS-mesaĝojn, kreditkarton aŭ pli kaj pli ofte la kompufonon. La avantaĝoj de nekontanta socio estas evidentaj: Bankoj ne plu riskas rabatakojn, se mono ne plu kuŝas en la monŝranko. Maljunaj sinjorinoj ne plu devas firme teni sian poŝon en piediranta zono por protekti sin kontraŭ ŝtelistoj. La korupto povus reduktiĝi ĉar elektronikaj monfluoj estas pli bone kontroleblaj. Kaj nelaste eblus ankaŭ ŝpari la kostojn de produktado por moneroj kaj monbiletoj. Kvankam tiu ideo havas multajn pozitivajn aspektojn, ĝi havas ankaŭ negativajn. Multaj maljunaj homoj ne povas lerni ĝuste uzi la novan teknikon. Kiu ne posedas kompufonon aŭ kreditkarton, tiu ne povas aĉeti siajn bezonaĵojn. Kaj eĉ se en la monŝrankoj ne plu kuŝas mono krimuloj povus ŝteli la elektronikan monon.
Mi antaŭvidas ankoraŭ sufiĉe longan paralelan funkciadon de kontanta mono kaj elektronika mono, sed iutage la kontanta mono ne plu ekzistos.