Dulingveco trejnas la aŭdkapablon
Dulingvaj adoleskuloj laŭŝajne kapablas pli bone distingi paroladon disde ĝenaj bruoj. Ĉe tiurilata testo dulingvaj gejunuloj tute facile superis unulingve edukitajn samaĝulojn.
Kiu kiel infano lernas du lingvojn ne nur povas komprenigi sin pli bone, sed plibonigas ankaŭ sian aŭdkapablon: Laŭ aktuala studaĵo dulingvaj homoj kapablas pli facile distingi silabon disde ĝenaj bruoj. Dulingvaj gejunuloj povis en eksperimento elaŭdi pli bone la silabon "da" el tohuvabohuo de muziko kaj voĉoj ol samaĝuloj kiuj regis nur unu lingvon.
Tiu kapablo superas la ĝis nun konatajn efikojn de dulingveco: Ĝi baziĝas sur pli efika prilaborado de sonoj en la cerba kerno kiu estas la plej primitiva parto de la homa cerbo. Ĝis nun oni konis tiajn profundajn adaptiĝojn de la aŭdkapablo nur ĉe profesiaj muzikistoj.
Laŭ la studestrino Nina Kraus de la universitato en Evanston "dulingvaj homoj estas naturaj ĵonglistoj". La defio ekkoni kaj distingi jam de la infanaĝo du lingvojn, evidente faras la cerbon pli atenta pri ĉiuj lingve tipaj impulsoj. "La dulingveco tiel akcelas la kapablon ĝenerale elfiltri la sonon de la homa lingvo el la medio kaj ignori malgravan bruon", ŝi diras.
La esploristoj de la studaĵo esploris la aŭdkapablon de 23 dulingve (angle, hispane) plenkreskintaj gejunuloj kaj de 25 gejunuloj kiuj parolas nur la anglan. En la unua parto de la testo la testantoj aŭdis en la kapaŭskultilo pli ol 6000-foje je malsamaj intervaloj la parolatan silabon "da". Helpe de elektrodoj fiksitaj sur la kapo la esploristoj registris la tipan cerban oscilogramon de la pli primitivaj areoj de la cerbo kiuj kunagas en la aŭdado.
En la esenca testo la esploristoj plurfoje sonigis tiun silabon - foje sen ĝenaj bruoj, foje meze de senorda voĉaro de viraj kaj virinaj parolantoj, kiuj senorde diris sensencajn anglajn frazojn. Per la elektrodoj ili registris kiel ofte kaj bone la esplorataj cerbaj areoj reagis sub tiuj malfavoraj cirkonstancoj je la silabo "da".
"La cerba kerno de la dulingvaj gejunuloj reagis pli signife al la ŝlosila impulso en formo de silabo", raportas Kraus kaj ŝiaj kolegoj. Tiu diferenco estis tre signifa dum la senorda voĉaro. "La pli granda sperto kun diversaj sonoj faris la aŭdsistemon de la dulingvuloj pli efika, pli fokusema kaj pli fleksebla, ĝi laboras pli bone precipe sub malfavoraj cirkonstancoj", klarigas la esploristino.