Brita invento fariĝis kvalitosigelo
Okazis dum la 1870-aj jaroj kiam la brita urbo Sheffield estis tutmonde konata por ĉetablaj arĝentaĵoj kaj tranĉiloj - longan tempon ĝis la germana urbo Solingen antaŭrangiĝis. La metiistoj de Sheffield estis koleraj: Sur la klingo de tranĉiloj ja estis gravurita "Sheffield", sed la manĝilaro devenis el la Germana Regno - kio estis impertinenta produktfalsigo. La kolero estis komprenebla, ĉar pli ka pli da klientoj prenis la malpli kostajn kopiojn. La profitoj draste ŝrumpis.
La germanaj imitantoj ne faris siajn produktojn el gisita ŝtalo sed el gisita fero. La klingoj ne estis harditaj per martelado kio plilongigus la uzeblecon de la tranĉiloj. Ribelon kaŭzis precipe unu afero: Ke la germanoj tutsimple engravuris sur la produktojn "Sheffield made". Al la metiistoj de la urbo restis nur lasta espero. Ili direktis sin al la brita registaro por helpo. Kaj Londono reagis. En la jaro 1886 komisiono de la parlamento konfirmis: Germanaj produktantoj inundas la britan merkaton per siaj malmultekostaj imitaĵoj. Oni tamen ne enkondukis protektajn doganimpostojn. Anstataŭe la varoj el la eksterlando estu facile ekkoneblaj - kvazaŭ brulstampitaj.
En la jaro 1887 la parlamento decidis ke ĉiuj importitaj varoj kiuj povus kaŭzi konfuzon kun britaj produktoj devas porti la indikon " Made in ..." (produktita en ...) Tiel oni celis plifortigi la ekonomion. Tio kaŭzis grandan indignon en la Germana Regno.
Tiam germanaj produktoj havis ankoraŭ malbonan reputacion. Sed baldaŭ okazis io pri kio la britoj ne estis kalkulintaj. La germanoj metis pli kaj pli la akcenton je novigo kaj kvalito de la produktoj. Tiel el la averta indiko rapide fariĝis kvalitosigelo. Komisiono de la germana parlamento raportis jam en la jaro 1894 ke "la germana industrio post dekretigo de la angla varmarka leĝo de 1887 ja suferis damaĝon, sed poste ĝi ĝuste pro la devigo indiki la germanan devenon akiris avantaĝojn kaj parte emancipiĝis de la angla perado en la eksporto". La germanaj produktantoj fabrikis pli grandajn kvantojn je favoraj kostoj kaj ofertis siajn produktojn ne nur en specialaj vendejoj sed ankaŭ en ĉiovendejoj. Brita ĵurnalisto ekzemple ĉagreniĝis pri la "Made in Germany": "Ĝi estas rifuzinda ĉefe pro tio ĉar ĝi efikas kvazaŭ kiel senkosta rekomendo por germanaj varoj".
La sukceso ne limiĝis al la brita regno. Aĉetantoj en la tuta mondo atentiĝis pri germanaj produktoj. La eksportociferoj dokumentas tion imprese. Se la germanaj eksportoj ekzemple al Japanio sumiĝis en la jaro 1888 al ĉirkaŭ 4,5 milionoj da markoj, en la jaro 1895 tiu valoro estis jam 26,5 milionoj. Nur la eksplodo de la Unua Mondmilito malhelpis ke Grandbritio ne plu estis numero 1 kiel eksporta nacio.
Hodiaŭ la situacio inversiĝis. Neniu alia eŭropa lando estas tiel ofte viktimo de produktopiratoj kiel Germanio. Neniu alia skribaĵo estas tiel ofte kopiata kiel "Made in Germany".