Ĉevalterapio - rezulto de antikva amikeco

Tiun ĉi sonartikolon verkis kaj produktis d-ro Paŭlo S. Viana el Brazilo

Homoj kaj ĉevaloj starigis inter si firman amikecon de tre longa tempo. Iliaj korpoj kaj mensoj ŝajne harmonie kongruas. Multenombraj faktoj tra la Historio tion atestas. Napoleono estus malpli majesta, se li ne rajdus sian blankan ĉevalon; Donkiĥoto estus malpli patosa sen Rocinante; Romia imperiestro eĉ sidigis sian ĉevalon inter la senatanojn. La Helena mitologio kunmetis ilin en kuriozan figuron - la centaŭro.

Moderna frapanta ekzemplo de tia amikeco estas interesa metodo de terapio: ĉevalterapio. Sed atentu bone: ĉevalterapio ne estas terapio por ĉevaloj, sed terapio per ĉevaloj. Per specifaj, science studataj movoj, ĝi celas helpi rekapabligon de homoj, korpe kaj mense, per rajdado de ĉevaloj. Ĝi estas rekonata de medicinaj instancoj. Sub gvidado de psikologoj, pedagogoj, kuracistoj, sociasistantoj, fizioterapiistoj kaj rajdinstruistoj, oni lernigas pacientojn rajdi kaj per tia ekzerco ili ricevas memfidon, muskolan forton, kunordigadon de movoj kaj nervan kontroladon. Malrapida irado sur ĉevalo devigas la homan korpon firmigi la vertebraron kaj la koksojn kaj tio konsiderinde plibonigas la korpan sintenon de pacientoj, kiuj suferas de nervaj, muskolaj kaj mensaj problemoj. Eĉ blindaj kaj depresiaj pacientoj multe profitas.

En mia urbo Lorena, en ŝtato San-Paŭlo, Brazilo, ekzistas tiaspeca faka organizaĵo. Ĝia nomo estas ‘Caminhar’ (en Esperanto: ‘Iradi’). De pli ol dek jaroj ĝi akceptas infanojn kaj plenkreskulojn, kiuj regule praktikas rajdiradon. Nuntempe frekventas la agadon pli ol naŭdek praktikantoj, inter ili grupo da blinduloj. Akompanas kompetenta kaj fervora skipo de fakuloj, sub gvidado de advokatino Lucíola Rabello Brasil. Ili science esploras la rezultojn de sia laboro kaj eĉ jam publikigis artikolojn en internacia kongreso. Ĉiu frekventanto estas indikita de kuracisto kaj ricevas zorgan akompanon dum komenca periodo de unu jaro. Infanoj devas esti minimume du-jaraĝaj. La urba administrado kaj privataj organizoj kaj homoj finance subtenas la aferon. Ĝi funkcias de lundoj ĝis sabatoj en ĉarma bieneto, kelkajn kilometrojn for de la urbo, kaj oni povas libere viziti ĝin.

Ne eblas eviti mildan emocion, kiam oni vidas, kian belan rezulton trafis la antikva amikeco inter homoj kaj ĉevaloj.Vidu nelongan filmeton: